Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

DESPISE













DESPISE: Καταξιωμένοι στο χώρο και πιστοί συνεχιστές της παράδοσης που χαράξανε οι ένδοξοι προπομποί του Thrash, μας απαντάνε με καυστικότητα και’’in our face’’ στο Darkest Occult’zine αναφέροντας όσα θέλαμε να μάθουμε μετά από μια μεγάλη αργοπορία που τελικά γνώρισε μια δυναμική ανάκαμψη.


1)Δώστε μας ένα σύντομο βιογραφικό, όπως και τα προβλήματα που μεσολάβησαν στην πορεία σας μέχρι την επανεμφάνιση σας μετά από τόσο καιρό. Στο νέο σας υλικό υπάρχει μια ανανέωση όσον αφορά τον ήχο σας; Πέρα από τους DESPISE, σε πια άλλα σχήματα έχετε συμμετάσχει;

Ξεκινήσαμε σαν DESPISE στα τέλη του ’86, σχεδόν πάνω στο ξεκίνημα του thrash και η πώρωση της τότε παρέας για το είδος και ειδικά για την Bay area σχολή, ήταν πολύ μεγάλη! Ιδρυτικό μέλος της μπάντας είναι ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΔΕΣ (κιθάρα/ φωνητικά) και η ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΗ (μπάσο), που μπήκε στο συγκρότημα το 1989. Αργότερα προστέθηκε και ο Johnny( τύμπανα), ο οποίος παρέμεινε στο group μέχρι τα τέλη του 2004. Με αυτή τη σύνθεση (trio) κάναμε κάποιες εμφανίσεις, με πιο γνωστή τη συμμετοχή μας ως support στους D.R.I στο ΡΟΔΟ το 1990. Τρία χρόνια μετά κυκλοφορήσαμε το demo ‘’State of Brutality’’ με δική μας ηχογράφηση και παραγωγή , το οποίο είχε μεγάλη απήχηση στο χώρο του underground και πραγματικά, πέρα απ΄τις φοβερές που πήρε στο εξωτερικό, ο κόσμος το γούσταρε πάρα πολύ. Παρά το ενδιαφέρον κάποιων εταιρειών, δεν υπογράψαμε τελικά ποτέ κι έτσι το συνθετικό υλικό απ΄το ΄91- ΄96 συμπεριλήφθηκε σ΄ένα LP με τίτλο ‘’Indefinite Force’’ που γράψαμε και πάλι μόνοι μας. Μέρος αυτού του δίσκου αποτελεί το ομότιτλο CD demo που κυκλοφορήσαμε το 2006 με 4 κομμάτια. (Το CD περιέχει και το αρχικό demo ‘’State of Brutality’’ σαν αρχειακό υλικό). Παράλληλα υπήρξαν διάφορες συμμετοχές σε tape & CD compilations.

Όσο για τα σχήματα στα οποία έχουμε συμμετάσχει , όλοι έχουμε μια μικρή ιστορία, ο Μάκης ξεκίνησε μ΄ένα hard rock-heavy group , τους METAL MEMORY και αργότερα με PUNK-HC group, τα ΧΑΜΕΝΑ ΙΔΑΝΙΚΑ και τους ABOLISH AUTHORITY, ενώ η Μαρία, πριν έρθει στους DESPISE, έπαιζε για χρόνια στο PUNK συγκρότημα ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Σχετικά με τα διάφορα προβλήματα που μεσολάβησαν μέχρι τώρα , όπως φαίνεται κι απ΄τα παραπάνω, είμαστε καθαρά αυτοσυντηρούμενο underground συγκρότημα κι απ΄ την στιγμή που λειτουργούμε ανεξάρτητα, χωρίς να υπάρχουν από πίσω εταιρείες κλπ., πέρα απ΄τα προβλήματα επιβίωσης και εύρεσης κοινού χρόνου για συνεργασία, το βασικότερο ήταν ότι όλα αυτά τα χρόνια έπρεπε να λύσουμε το πρόβλημα των ηχογραφήσεων των κομματιών μας. Κυριολεκτικά όλα μας τα λεφτά από άσχετες δουλειές που κάναμε, τα δίναμε σε μηχανήματα studio για να μπορούμε τελικά να παρουσιάσουμε μια παραγωγή που να είναι καθαρά DESPISE , αλλά καινα μπορεί να στέκεται δίπλα στις ξένες υπερπαραγωγές της βιομηχανίας. Επίσης, οι συνεχείς αλλαγές χώρου studio , η απουσία του drummer μας για κάποια χρόνια στο εξωτερικό και το πολύ ψάξιμο, πέρα απ΄το τεχνολογικό, κυρίως σε συνθετικό επίπεδο, ώστε να εξελίσσεται συνεχώς το ύφος της μπάντας, όλα αυτά φυσικά και απαιτούν πολύ χρόνο, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση των κυκλοφοριών μας και την απουσία μας απ΄τα live για κάποια χρόνια. Ευτυχώς όμως, με τα λίγα αυτά μέσα που διαθέτουμε και με την σταθερή μας συνεργασία τόσα χρόνια, καταφέραμε με το ‘’Indefinite Force’’ να έχουμε τον προσωπικό μας ήχο και το αποτέλεσμα να μας ικανοποιεί πλήρως.

Τέλος , όσο αφορά το νέο μας υλικό, είναι πραγματικά μια άλλη ιστορία που στέλνει τους DESPISE ακόμα παραπέρα σε όλα τα επίπεδα, ηχητικά και συνθετικά, εφόσον τα κομμάτια είναι μεταγενέστερα(2002-2005) και υπάρχουν ευρύτερες επιρροές, πολυπλοκότερες ενορχηστρώσεις , πολυφωνία και μια γενικότερη ωρίμανση του group, που θα επιφέρει σίγουρα κάτι το διαφορετικό στον ήχο, χωρίς ν΄ αλλοιωθεί βέβαια τελείως το κλασικό thrash ύφος της μπάντας. Το βασικότερο όμως είναι ότι συνεχίζουμε να παίζουμε αυτό που γουστάρουμε χωρίς καλούπια και όρια

2)Το group έχει σταθεροποιηθεί με κάποια καινούρια μέλη; Δημιουργείται συχνά ανακατάταξη όσον αφορά την σύνθεση σας;

Την εποχή που δημιουργηθήκανε οι DESPISE , κανείς δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι το είδος είχε τόσο μεγάλες τεχνικές απαιτήσεις στο παίξιμο, και αυτό, παρόλο που στην αρχή όλοι γουστάραμε τρελά, έκανε άλλους να δουλέψουν πολύ και να εξελιχθούν και άλλους να τα παρατήσουν μετά από λίγο καιρό. Εμείς οι δύo, και αργότερα και ο Johnny στα τύμπανα, ήμασταν συνεχώς στη μελέτη και στο ψάξιμο, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σαν trio σ΄ένα τέτοιο επίπεδο που να μας ικανοποιεί και ν΄αξίζει πιστεύουμε όλο αυτό τον κόπο. Αυτή η σύνθεση παρέμεινε αναλλοίωτη έως τα τέλη του 2004(μέχρι την αποχώρηση του drummer), αλλά ευτυχώς ο βασικός πυρήνας του group, δηλ. το συνθετικό δίδυμο Μάκης & Μαρία που είναι υπεύθυνοι για την μουσική των DESPISE, παραμένει σταθερό μέχρι σήμερα.

Πάντως, είναι πράγματι πολύ δύσκολο ν’ αντέξει κανείς για πολύ καιρό στον underground χώρο, κάνοντας συγχρόνως και άλλες δουλειές για να μπορεί να συντηρεί παράλληλα κι ένα group υψηλών απαιτήσεων. Οπότε όπως καταλαβαίνεις, είναι τελικά αναγκαστικό κάποια στιγμή ν’ αλλάζουν τα μέλη στη μπάντα, αν και αυτό δεν μας αρέσει καθόλου, γιατί μέχρι να ενταχθεί ένα καινούριο μέλος χρειάζεται δουλειά κι απ΄τις δύο πλευρές. Καταλαβαίνεις, άντε πάλι απ΄την αρχή να μάθει τα κομμάτια, να δέσουμε σαν μουσικοί…σαν άτομα…πακέτο…

Αυτή την στιγμή έχουν γίνει κάποιες αλλαγές και προσθήκες μελών, πράγμα το οποίο έχει λειτουργήσει προς το παρόν σε επίπεδο παιξίματος και όχι σύνθεσης. Έτσι στο live μας δίνεται η δυνατότητα ν΄αποδίδουμε πιστότερα την πολυφωνία των κομματιών μας, μιας και τώρα είμαστε τετραμελής μπάντα με δεύτερο κιθαρίστα και πληκτρά. ΄Όσο για το drummer, ψάχνουμε κάποιον πραγματικά πολύ καλό και όχι φαντασμένο, μόνο και μόνο για να καλυφθεί το κενό. Μέχρι να τον βρούμε θα συνεχίζουμε να παίζουμε με drum machine και πραγματικά δεν μας απασχολεί αν σε κάποιους αυτό δεν αρέσει ή φαίνεται περίεργο. Μας αρκεί που δεν κοροϊδεύουμε βάζοντας στη θέση αυτή απλά μια ‘’γλάστρα’’.

3)Ποιά ήταν η ανταπόκριση και η αποδοχή του κοινού απέναντι στο σχήμα σας, όπως και τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν καθ΄όλη στην διάρκεια της πορεία σας;

Σε γενικές γραμμές, όλα αυτά τα χρόνια η ανταπόκριση του κόσμου απέναντι στους DESPISE ήταν μεγάλη και επικεντρώθηκε αρχικά γύρω απ΄το demo ‘’State of Brutality’’, το οποίο στην εποχή του θεωρήθηκε μία απ΄τις καλύτερες thrash κυκλοφορίες. Τότε ήταν που παγκοσμίως όλοι, και κοινό και περιοδικά κλπ., μας χαρακτήριζαν ‘’οι Έλληνες SLAYER’’! Οπωσδήποτε αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μας, να μας ταυτίζουν με μια απ΄τις αγαπημένες μας μπάντες και μας έδωσε πολλή ικανοποίηση για την τεράστια δουλειά που είχαμε ρίξει, καθώς και ενέργεια για να συνεχίσουμε παραπέρα.

Όσο για την αποδοχή του κοινού στα live μας, παραμένει σαν καλύτερη ανάμνηση μας η συναυλία με τους D.R.I, και για τον επιπλέον λόγο ότι γνωρίσαμε από κοντά και το ίδιο το group που έδειχνε εντυπωσιασμένο με την μουσική μας. Έτσι μέσω αυτής της επικοινωνίας, αποκτήσαμε άμεσα την αίσθηση της παγκόσμιας εμβέλειας του thrash και της δύναμης της μουσικής γενικότερα.

Πράγματι, εκτός απ΄την φοβερή εμπειρία της επαφής με τους fans και την αλληλογραφία που είχαμε απ΄ όλο τον κόσμο, πολύ έντονα συναισθήματα δημιουργήθηκαν απ΄τις γνωριμίες γενικότερα που είχαμε με ξένα group του χώρου, που μας έστελναν γράμματα αναφερόμενοι στο group μας με τα καλύτερα λόγια, ή γνωρίζαμε όταν έρχονταν για συναυλίες στην Αθήνα και είχαμε επικοινωνία μαζί τους. Υπήρχε πράγματι αλληλοσεβασμός και αποδοχή μεταξύ μας, κάτι πολύ σημαντικό.

Όσο για την μετέπειτα περίοδο, λόγω των διαφόρων δυσκολιών που αναφέραμε, του τρεξίματος με το promotion του CD μας και τις εταιρίες, είναι αλήθεια ότι χάσαμε για κάποια χρόνια την επαφή με το εδώ κοινό και το ‘’Indefinite Force’’,που περιείχε παλιό υλικό, βγήκε αναχρονιστικά. Όμως εξακολουθούν αρκετοί να ψάχνουν στο underground, κυρίως μέσω internet πλέον, να βρίσκουν τους DESPISE, να επισκέπτονται τις σελίδες μας, να ενδιαφέρονται και να εκφράζουν τον θαυμασμό τους για το group. Οπότε αυτό μας αρκεί, γιατί αισθανόμαστε ότι εκπέμπουν ακόμα αυτό το αυθεντικό συναίσθημα που ξέρουμε ν’ αναγνωρίζουμε.

4)Πώς θα χαρακτηρίζατε το μουσικό σας ύφος;

Οι DESPISE ξεκίνησαν έχοντας έντονη την επιρροή της Αμερικάνικης thrash σχολής, κάτι το οποίο είναι περισσότερο εμφανές στο demo’93, αλλά και στο LP demo που κυκλοφόρησε.

Με τα χρόνια και την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουν προστεθεί και νέα στοιχεία, όπως πιο μελωδικά φωνητικά, β΄φωνές, synths & samples, που ενισχύουν την σκοτεινή ατμόσφαιρα που πάντα χαρακτήριζε το group, δίνοντας πλέον μια ευρύτερη διάσταση στο thrash.

Υπάρχουν όλα τα στοιχεία που μας αρέσουν και το κυριότερο, δεν ακολουθούμε πλέον κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα, θα λέγαμε ότι είμαστε συνθετικά αυτόνομοι. Πάντως πρόκειται για πολύ δυνατή, πολύ εκφραστική και συναισθηματική μουσική.

Η επιθετικότητα, το βάρος στα riff, το στοιχείο του μυστηρίου καθώς και τα τεχνικά στοιχεία είναι κλασικά χαρακτηριστικά των DESPISE, τα οποία βέβαια προσαρμόζονται ανάλογα με τον χρόνο και την ψυχοσύνθεση μας.

Το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια και μετά από αρκετούς πειραματισμούς έχει διαμορφωθεί ένα πιο προσωπικό και σύγχρονο ύφος. Οι DESPISE έχουν ξεφύγει απ’ τα στενά πλαίσια και πρότυπα του παλιού thrash, κάτι που θα φανεί περισσότερο στο νέο υλικό που ετοιμάζουμε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα ξαναπαίξουμε ποτέ old-school thrash!

5)Ποιες διαφορές παρατηρείτε στο old-school thrash με το νέο κύμα του Thrash; Μπορούν τα σχήματα του σήμερα να αναπαράγουν αυτό το συναίσθημα;

Καμία σχέση, μην συγκρίνουμε το παρελθόν με το παρών. Άλλες εποχές τότε, άλλες τώρα. Παλιότερα πιστεύουμε ότι υπήρχαν περισσότερα αυθεντικά συγκροτήματα με προσωπικό ύφος και ταυτότητα που ξεχώριζαν με τη δημιουργικότητα τους, άφηναν δηλαδή το προσωπικό τους στίγμα στο χρόνο που υπήρχε μεγαλύτερη διαφορετικότητα.

Τώρα επικρατεί μία πιο flat κατάσταση και γενικότερη ισοπέδωση και σε συνθετικό και ηχητικό επίπεδο, οι παραγωγές είναι όλες άψογες, αλλά πιο ψεύτικες και πανομοιότυπες.

Παλιά το thrash και η μουσική γενικότερα ήταν πιο αληθινή και συναισθηματική, ενώ τώρα πιο εμπορευματοποιημένη, ψυχρή και στημένη. Αλλά και ο κόσμος συμμετείχε πιο έντονα στα διάφορα κινήματα και τα group δρούσαν πιο συλλογικά ως σκηνή, σε αντίθεση με την τωρινή μεγαλύτερη αδιαφορία. Υπάρχουν πλέον μεμονωμένα συγκροτήματα που ξεχωρίζουν και καταφέρνουν ν΄αναπαράγουν το αυθεντικό thrash συναίσθημα, παραμένουν πρωτοποριακά και διαχρονικά και αντίστοιχα πολλοί λιγότεροι δίσκοι που μας εντυπωσιάζουν στο σύνολο τους και γράφουν πλέον ιστορία…

6)Οι στίχοι σας διαπραγματεύονται πολιτικο-κοινωνικοποιημένο περιεχόμενο ή ασχολούνται και με άλλα θέματα;

Οι στίχοι μας έχουν κυρίως κοινωνικό περιεχόμενο και εκφράζουν την οπτική μας για την πραγματικότητα της ζωής. Πηγάζουν απ΄τα βιώματα μας και έχουν ωμό και αιχμηρό ύφος που ταιριάζει με την επιθετικότητα του thrash. Ανάλογα με τις καταστάσεις που έχουμε ζήσει και την αντίληψη που έχουμε σχηματίσει για τον κόσμο και τα ‘οσα συμβαίνουν γύρο μας, αντλούμε θέματα τα οποία πέρα απ΄το κοινωνικό περιεχόμενο εμβαθύνουν στην ανθρώπινη φύση, το μυαλό και τα όρια του και συχνά εξερευνούν την σκοτεινή πλευρά.

Γενικά προσπαθούμε να βλέπουμε πίσω απ΄τα πράγματα και τα νήματα του συστήματος, να μπαίνουμε βαθιά στην ανθρώπινη ψυχολογία και να διακρίνουμε την αλήθεια, όσο κι αν αυτή προσπαθούν κάποιοι να την κρατάνε κρυμμένη, επειδή τους συμφέρει… Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι βάσει αυτού ασχολούμαστε με τα ‘πάντα’, όταν αυτά έχουν σχέση με την οργανωμένη υποκίνηση υποβάθμισης του ανθρώπου.

7)Από πού αντλούνται οι επιρροές σας; Ποία είναι τα ερεθίσματα και ποιες οι πηγές εμπνεύσεως σας;

Δυστυχώς όπως έχει γίνει η κατάσταση, συνεχώς εκτίθεται κανείς στη μουσική η οποία προωθείται απ΄τα διάφορα μέσα με εμπορικά κυρίως κριτήρια κι έτσι οι επιρροές που δεχόμαστε είναι πολλαπλές και συνήθως κατευθυνόμενες. Αλλά προσπαθούμε πάντα να κάνουμε διαλογή και να πετάμε τα ΄μουσικά σκουπίδια’ ανεξάρτητα απ΄το είδος μουσικής στο οποίο ανήκουν. Αυτή είναι μία δύσκολη διδικασία και απαιτεί υψηλή αντίληψη και κρίση, την οποία προσπαθούμε να καλλιεργούμε συνεχώς, όχι μόνο ακούγοντας, αλλά και επεξεργαζόμενοι την κάθε είδους μουσική.

Γενικά έχουμε ένα ευρή φάσμα επιρροών πέρα απ΄το thrash tvn 80’ς που έχουμε ως βάση, αν και τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε να ψάχνουμε πολύ βαθιά τους εαυτούς μας μουσικά και να επηρεαζόμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο απ΄τα group έξω. Πάντως ακούμε ό,τι κρίνουμε ότι είναι αξιόλογο και έχει μια ιδιαίτερη ποιότητα, χωρίς να΄ναι απαραίτητα σκληρή μουσική, αρκεί να΄χει κάτι το αυθεντικό και ενδιαφέρον, να μην είναι κολλημένη, να΄χει εκφραστικότητα και βασικά να μπορεί να μας αγγίζει συναισθηματικά.

Μας αρέσει ο σύγχρονος ήχος που έχει δυναμική χωρίς ν΄ακούγεται τελείως ψυχρός, που ενσωματώνει πολλαπλά στοιχεία (π.χ. κινηματογραφικά,samples, loops), καθώς και οι περίεργες μείξεις των διαφορετικών στυλ και γενικά η πρόκληση του συνδυασμού φαινομενικά αταίριαστων στοιχείων. ¨Όλα αυτά τα ψάχνουμε σε βάθος πριν τα χρησιμοποιήσουμε με τον τρόπο μας και αν κάτι μας αρέσει πολύ για αρκετό το κρατάμε ή το τελειοποιούμε.

Γενικά μας αρέσει να θέτουμε τους εαυτούς μας σε νέες μουσικές δοκιμασίες και να εξελίσσουμε τον ήχο και τη μουσική των DESPISE, προχωρώντας κάθε φορά ένα βήμα παραπέρα.

8)Ποία η ιδεολογία σας ως σχήμα; Ποία η γνώμη σας για τα προκατασκευασμένα καλούπια εμφύτευσης ιδεών- μηνυμάτων και ελέγχου του ανθρώπινου εγκεφάλου, ως μέσα επιβολής προπαγάνδας από τα Μ.Μ.Ε;

Θα λέγαμε ότι έχουμε αρκετά αντιεξουσιαστική ιδεολογία και τάσεις ως group και είμαστε κατά οποιασδήποτε μορφής εκμετάλλευσης και χειραγώγησης του ανθρώπου απ΄το στημένο σύστημα και αυτούς που βρίσκονται πίσω απ΄αυτό και ειδικά σε σχέση με την τέχνη, που σκοπός τους είναι να την πολεμήσουν και να την υποβαθμίσουν όσο μπορούν, γιατί είναι επικίνδυνη γι΄αυτούς, πιστεύουμε ότι θα πρέπει κανείς να μην επιτρέπει στους άλλους να τον διαμορφώνουν, να προσπαθεί να παραμένει ακέραιος και να διατηρεί όσο γίνεται την καλλιτεχνική του ανεξαρτησία. Να μην επηρεάζεται απ΄τους άλλους που κοιτάνε να του υποβάλλουν μια συγκεκριμένη αντίληψη ή image, να πηγάζουν τα πάντα από μέσα του, να λειτουργεί ενστικτωδώς, και συναισθηματικά και όχι προγραμματισμένα όπως επιδιώκει το σύστημα. Ούτε να ακολουθεί τις εμπορικές κατευθύνσεις και την ισοπέδωση των αξιών για το χρήμα (βλ. ‘ξεπούλημα’ των συγκροτημάτων), αλλά να προσπαθεί να διατηρεί το αυθεντικό συναίσθημα, να΄χει έντονα βιώματα, ώστε να σχηματίσει την δικιά του άποψη για την πραγματικότητα και να μην καταλήγει να ζει με ψευδαισθήσεις.

Είμαστε υπέρ της δημιουργικότητας και της φαντασίας, της πολυμορφίας και της διαφορετικότητας και όχι των προκατασκευασμένων προτύπων και κλώνων που προσπαθούν να προωθήσουν τα Μ.Μ.Ε. υπόγεια, μέσω του μεγαλύτερου όπλου τους, που είναι η πλύση εγκεφάλου.

Τελικά το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε σαν μπάντα και να εκφράσουμε μέσω της μουσικής μας, είναι ότι έχουμε συνειδητοποιήσει το στημένο αυτό παιχνίδι, ότι απεχθανόμαστε όλα αυτά (βλ. όνομα DESPISE), γι΄αυτό προσπαθούμε να πολεμάμε καθημερινά και να κινούμαστε κόντρα στο πνεύμα.

9)Αντικειμενικά η γνώμη σας για την ελληνική σκηνή. Υπάρχει εγωκεντρικός χαρακτήρας όσο αφορά τα νέα σχήματα εν αντίθεση με τα παλιότερα;

Δυστυχώς ποτέ δεν είδαμε συγκροτημένη την Ελληνική σκηνή όσο θα θέλαμε, όπου τα group να δρουν συλλογικά και να υποστηρίζουν το ένα το άλλο, εκτος από πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Δεν είδαμε όλα αυτά τα χρόνια και κάποια σοβαρή underground εταιρεία όπου να έχει πραγματική οργάνωση και να δίνει έμφαση στη συσπείρωση και προώθηση των συγκροτημάτων. Ενώ ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να μην υπάρχουν managers και παραγωγοί ήχου εξειδικευμένοι στο σκληρό ήχο, ώστε να προκύπτει ένα εντυπωσιακό επαγγελματικό αποτέλεσμα, όπως στο εξωτερικό.

Αυτό έχει ως επακόλουθο αρκετές μπάντες να΄χουν στραφεί τα τελευταία χρόνια προς το internet για την προώθηση τους και τη χρήση της τεχνολογίας για τις ηχογραφήσεις τους, προσπαθώντας να καλύψουν την έλλειψη αυτών που προαναφέραμε. Βέβαια αυτός ο δρόμος απαιτεί πολύ χρόνο και γνώσεις και το επικίνδυνο είναι να χάσει κανείς την επαφή του με την σύνθεση της μουσικής, αλλά αν κανείς τα συνδυάσει σωστά μπορεί να καταφέρει ένα αξιόλογο αποτέλεσμα.

Έτσι υπάρχουν περιπτώσεις όπου έχουμε δει βελτίωση σε κάποια group ανεβάζοντας το επίπεδο, οι περισσότεροι δεν έχουν εκσυγχρονισμένο ήχο και ψαγμένο προσωπικό ύφος. Κατά τη γνώμη μας, συνήθως παρουσιάζουν ένα μέτριο αποτέλεσμα και συχνά παγιδεύονται, παράγοντας κακές απομιμήσεις προσκολλημένες στο παρελθόν.

Άλλο ένα κακό φαινόμενο το οποίο παραμένει, είναι ότι ο κάθε μουσικός λειτουργεί μόνος του εγωιστικά και ‘τη βλέπει’, αδιαφορώντας να συνεργαστεί μέσα στην ίδια του την μπάντα, οπότε καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι από κει και πέρα να συνεργαστούν τα group μεταξύ τους…Κι έτσι εξηγείται γιατί τα διάφορα συγκροτήματα αντί να προσπαθούν να συμμετάσχουν σε συναυλίες και να βοηθάνε να δημιουργηθεί μια κοινή φάση με ψηλό επίπεδο, πολλές φορές δρουν ύπουλα και ανταγωνιστικά. Αποφεύγοντας να συγκριθούν μεταξύ τους, προτιμούν να παίζουν support με ξένα group headliners, ενώ τους φαίνεται αδιανόητο να παίξουν με Ελληνικό headliner. Αυτά τα λέμε, γιατί επανειλημμένα μας έχει τύχει να ζητήσουμε από καλές Ελληνικές μπάντες να συνεργαστούμε σε live και οι περισσότεροι το αποφεύγουν…Με αυτό τον τρόπο η σκηνή δεν μπορεί να χτιστεί και να μιλάμε για Ελληνικό ή Αθηναϊκό thrash. Αντίθετα, τα ξένα group που έχουμε γνωρίσει, δεν έχουν καθόλου τέτοιου είδους νοοτροπία, έχουν ενότητα μεταξύ τους, αλληλοβοήθεια και αλληλοσεβασμό κι έτσι στο εξωτερικό βλέπουμε να υπάρχουν τοπικοί πυρήνες απ΄όπου έχουν βγει ολόκληρες σχολές ειδών μουσικής και κινήματα.

10)Υπάρχει η άποψη ότι εάν δεν υπήρχαν τα fanzines, τώρα όλα τα μεγάλα γνωστά σχήματα δεν θα ήταν γνωστά κάτι δηλαδή που οφείλουν στα fanzine.Πολλά τέτοια σχήματα αγνοούν αυτούς που τους προώθησαν. Ποία η τοποθέτηση σας πάνω σε αυτό;

Οπωσδήποτε το underground είναι χώρος μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν και προωθήθηκαν όλα τα μικρά μουσικά σχήματα, τα οποία σιγά-σιγά μεγάλωσαν και απέκτησαν αναγνωρισιμότητα.

Τα fanzines βοήθησαν σ΄αυτό και ιδιαίτερα τότε που αυτά ήταν στο ξεκίνημα τους, με το ενδιαφέρον τους, την πραγματική υποστήριξη και αφοσίωση τους στα αγαπημένα τους group, όπου τα πρόβαλλαν με κάθε τρόπο και χωρίς εμπορικό κίνητρο.

Γι’ αυτό πραγματικά είναι κρίμα το ότι κάποιοι τα προσπέρασαν φτάνοντας στο τέλος να τα αγνοούν με το που έφτασαν στην κορυφή. Πάντως είναι γνωστό ότι η δόξα και το χρήμα τυφλώνουν και αλλοιώνουν τον άνθρωπο, οπότε μ’ αυτό το τρόπο τουλάχιστον φαίνονται και ξεχωρίζουν αυτοί οι οποίοι αξίζουν πραγματικά και παραμένουν αυθεντικοί μέχρι τέλους. Γιατί είναι σίγουρο ότι οι υπόλοιποι (που καταλήγουν μαριονέτες των εταιρειών κλπ.) κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα, θ΄αυτοκαταστραφούν.

Γι’ αυτό άλλωστε βλέπουμε πολύ συχνά σε group με πολύχρονη ιστορία οι πρώτοι τους δίσκοι να θεωρούνται αξεπέραστοι, γιατί είχαν δημιουργηθεί σε συνθήκες όπου ακόμα υπήρχε έμπνευση, συναίσθημα, απλότητα και ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό τους και τον κόσμο, πολύ απλά γιατί ήταν αληθινοί.

Ειδικά για το χώρο της σκληρής μουσικής στον οποίο κινούμαστε, είναι ακόμα μεγαλύτερη αυτή η αντίθεση, γιατί εξ΄αρχής είναι ένας χώρος όπου προβάλλεται το αντιεμπορικό στοιχείο και υποτίθεται ότι εκεί δεν ακολουθούνται οι κανόνες της μουσικής (show biz), λόγω underground, οπότε η συμπεριφορά αυτή προς τα fanzines που αναφέρεις είναι σίγουρα απαράδεκτη και απλά αποδεικνύει πόσο ψεύτικα ήταν κάποια group απ΄την αρχή…

11)Αναφέρετε για τους αναγνώστες του Darkest Occultzine κάτι (που δεν έχει ειπωθεί) και δώστε το δικό σας μεταλλικό σύνθημα.

Με αφορμή και την προηγούμενη ερώτηση, αυτό που θέλαμε να πούμε στα παιδιά είναι να προσπαθούν να είναι ο εαυτός τους, να μην επηρεάζονται εύκολα απ’ τους άλλους, αλλά να ψάχνονται και να προσπαθούν να βλέπουν πέρα και πίσω απ΄τα πράγματα, γιατί συνήθως η αλήθεια είναι κρυμμένη πίσω απ΄αυτό που φαίνεται…/και φυσικά να έχουν δύναμη και ενότητα μεταξύ τους!

Ηλία ευχόμαστε να παραμείνεις original και ευχαριστούμε για τη συνέντευξη και τις ειλικρινείς σου ερωτήσεις!

‘Keep thrashin’

Τις ερωτήσεις απάντησαν οι ΜΑΚΗΣ &ΜΑΡΙΑ/ DESPISE

Ηλίας ’’Lone Wolf’’

1 σχόλιο:

Άντζελα είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ FANZINE
ΣΥΝΕΧΙΣΕ!